محسن سراجی | مدیرخلاقیت و آینده پژوه

صنعت تفریح و سرگرمی نقش مهمی در تقویت شادی و رضایت عمومی جامعه ایفا می‌کند. با این حال، نقد عملکرد مدیران فرهنگی نشان می‌دهد که نهادینه کردن شادی در جامعه نیاز به تغییرات اساسی در زیرساخت‌ها و رویکردهای مدیریتی دارد. یکی از مسائل عمده، کمبود زیرساخت‌های مناسب برای پروژه‌های بزرگ صنعت تفریح و سرگرمی است. بسیاری از شهرها فاقد پارک‌های تفریحی مدرن و فضاهای سرگرمی مناسب هستند که بتوانند پاسخگوی نیازهای مختلف مردم باشند.

در این زمینه، توجه به ظرفیت‌های میان‌رشته‌ای می‌تواند تحولی اساسی ایجاد کند. استفاده از تخصص‌های مختلف در حوزه‌هایی مانند معماری، روانشناسی، مدیریت و هنر، می‌تواند به طراحی و اجرای پروژه‌های تفریحی نوآورانه و جذاب منجر شود. این میان‌رشته‌ای بودن به مدیران کمک می‌کند تا با دیدی وسیع‌تر و علمی‌تر به مقوله تفریح و سرگرمی نگاه کنند و برنامه‌هایی را طراحی کنند که واقعاً نیازهای جامعه را برآورده سازند.

یکی از کمبودهای عمده در این حوزه، نبود دانشگاه‌های تخصصی برای آموزش نیروهای کارآمد در صنعت تفریح و سرگرمی است. ایجاد رشته‌های تخصصی در دانشگاه‌ها می‌تواند به تربیت کارشناسانی بپردازد که با دانش و مهارت کافی وارد این صنعت شوند. این افراد قادر خواهند بود با استفاده از آخرین متدها و تحقیقات، پروژه‌هایی را توسعه دهند که هم از لحاظ اقتصادی سودآور و هم از لحاظ فرهنگی تاثیرگذار باشند.

علاوه بر این، نبود مشاورین تخصصی در طراحی تم پارک‌ها، شهربازی‌ها و فضاهای تفریحی و سرگرمی از دیگر چالش‌های پیش روی صنعت تفریح و سرگرمی است. مشاورین تخصصی می‌توانند با تحلیل نیازها و انتظارات جامعه، فضاهایی را طراحی کنند که هم جذاب و هم آموزنده باشند. این مشاورین قادر خواهند بود تا با استفاده از تجارب بین‌المللی و بومی، راه‌حل‌های خلاقانه‌ای برای جذب مخاطبان ارائه دهند.

در نهایت، برای نهادینه کردن فرهنگ شادی در جامعه، نیاز به یک نگاه جامع و استراتژیک به صنعت تفریح و سرگرمی داریم. مدیران فرهنگی باید با درک عمیق از نیازها و ظرفیت‌های جامعه، به طراحی و اجرای برنامه‌هایی بپردازند که شادی و نشاط را به عنوان یک بخش اساسی از زندگی روزمره مردم تقویت کند. تنها از طریق این اقدامات است که می‌توان به جامعه‌ای شادتر و سالم‌تر دست یافت.